Voor ik een kind had ging ik heerlijk douchen. Genieten van de warmte, nog even extra lang blijven staan, inzepen met de lekkerste douchegels met de lekkerste geurtjes...
En toen
Nu ik mama ben is het toch wat anders geworden. Voor een lange douchesessie ben ik vaak te moe of heb ik geen tijd. Douchen is een activiteit met doel geworden: schoon worden. Douchen omdat het lekker is en warm is zit er niet meer bij.
Douche schizofrenie
Herken je dat, dat je onder de douche staat en telkens je kind denkt te horen huilen terwijl deze heerlijk slaapt? Precies, je lijdt aan douche schizofrenie. Zodra de kraan hier aan staat denk ik Noah te horen huilen. Zelf als ik weet dat hij heerlijk slaapt of als ik weet dat hij beneden bij zijn papa is en ik dus alle tijd heb. Ik kan mezelf er niet van overtuigen dat het in mijn hoofd zit tot de kraan uit staat en het inderdaad gewoon stil is.
O en nog een over die douchegels met lekkere geurtjes.. Ik was me vooral met Zwitsal tegenwoordig, dat is tenminste altijd in huis :D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten