Ver voor je je wondertje in je armen mag sluiten heb je al
veel voorbereidingen getroffen. Tenminste, dat is te hopen.
De babykamer is (redelijk) af en de luiers liggen klaar. De enveloppen voor de geboortekaartjes liggen al op tafel, voorzien van adres en mooie niet zo originele postzegel met ooievaar erop. Misschien ligt het geboortebord al in de schuur.
Maar zelfs nog voor je na kunt denken in welke kleding je dikke buik mooi uitkomt, wordt een van de grote vragen al gesteld:
Ga je thuis bevallen of in het ziekenhuis?
De babykamer is (redelijk) af en de luiers liggen klaar. De enveloppen voor de geboortekaartjes liggen al op tafel, voorzien van adres en mooie niet zo originele postzegel met ooievaar erop. Misschien ligt het geboortebord al in de schuur.
Maar zelfs nog voor je na kunt denken in welke kleding je dikke buik mooi uitkomt, wordt een van de grote vragen al gesteld:
Ga je thuis bevallen of in het ziekenhuis?
Dit is nog best een ingewikkelde vraag. Misschien heb je het
altijd al geweten, misschien ga je toch nog twijfelen, misschien ben je nooit
zo zeker geweest. Hoe maak je deze best moeilijke keus?
Mijn keus
Waar ik voor mijn zwangerschap zeker wist dat ik in het
ziekenhuis wilde bevallen waar de ruggenprik al voor me klaar zou liggen, werd
ik een tijdje later een sentimentele moedermuts die toch graag de ‘knusse’
omgeving van haar eigen huis wilde; en de leeuwin die haar eigen welpje wel
zonder zelf pijnstilling op de wereld zou zetten.
Tot mijn verbazing bleef ik vasthouden aan dit idee en met trillende knieën zag ik de uitgerekende datum dichterbij komen.
Tot mijn verbazing bleef ik vasthouden aan dit idee en met trillende knieën zag ik de uitgerekende datum dichterbij komen.
Noah is op de uitgerekende datum geboren. Er werd goed naar
mijn geboorteplan gekeken en alles wat ik wilde gebeurde ook, hetzelfde met wat
ik niet wilde. Helaas ging de bevalling te snel en belandde ik toch in het
ziekenhuis, waar ik gelukkig wel op eigen kracht verder mocht.
Alles ging hoe ik het wilde, alleen in een ander bed..
Alles ging hoe ik het wilde, alleen in een ander bed..
Waarom?
Nog maar zo’n 20-30% van de Nederlandse vrouwen bevalt
thuis, de rest in het ziekenhuis. De redenen hiervoor zijn verschillend.
Velen kiezen voor een ziekenhuis bevalling vanwege de veiligheid. Er is niet bewezen dat een ziekenhuisbevalling veiliger is, wel is uit onderzoek gekomen dat er meer ingrepen plaatsvinden in het ziekenhuis dan nodig zou zijn.
Velen kiezen voor een ziekenhuis bevalling vanwege de veiligheid. Er is niet bewezen dat een ziekenhuisbevalling veiliger is, wel is uit onderzoek gekomen dat er meer ingrepen plaatsvinden in het ziekenhuis dan nodig zou zijn.
Een andere veel genoemde reden is de pijnbestrijding. Thuis
heb je niet veel mogelijkheden. Ik heb de geboorte-TENS geprobeerd, een methode
uit Engeland die gebruik maakt van elektrische schokjes. Jeetje wat was dat
irritant! Na één wee mocht dat ding er weer vanaf. Pak maar weer in!
De ruggenprik is een steeds meer gevraagde pijnstiller. De afgelopen zes jaar is het percentage voor het gebruik van ruggenprikken verdrievoudigd naar 22 %. Dit komt vooral omdat tegenwoordig de vrouwen zelf mogen beslissen wanneer ze een ruggenprik willen. Hiervoor besliste de hulpverlener.
Een grote pro voor een thuisbevalling is toch de rust en je
eigen omgeving. Dit zorgt voor minder stress, wat weer erg goed is voor moeder
en kind. Je moet de pijn zelf willen/kunnen opvangen, maar mag daarna wel
lekker in je eigen bedje blijven liggen met je wondertje.
You did it!
Thuis bevalt prima voor mij. Een volgende keer hoop ik het
ook thuis af te mogen maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten