Pro borstvoeding.. Is er ook een middenweg?

Toch wil ik er even een waarschuwing uitgooien. Hou je vast.. Schrik niet..
Ik geef mijn zoon borstvoeding. We zijn nu op de 4 maanden en ik ben nog lang niet van plan om te stoppen! Nu mijn zoon nog overhalen:D





Niet geschrokken? Toch verder gelezen? Yes! Ben jij pro borstvoeding of ben je een van de weinigen die niet voor en niet tegen is, maar het allemaal oké vindt?
De afgelopen vier maanden is er een compleet nieuwe gekke wereld voor me open gegaan. De wereld van extreem voor en extreem tegen. De wereld van borstvoedingsmaffia, rivaliserende moeders, kritiek op elke keus omdat er altijd iemand het niet met je eens is, de wereld van stevig in je schoenen staan omdat je anders onmogelijk kunt vasthouden aan waar jij in gelooft.

Iedereen wil het beste voor haar kind, ongeacht cultuur, gewoontes en eigenaardigheden. Maar in deze gekke wereld ben je toch allemaal tegen iedereen. Ben je pro borstvoeding, dan ben je fel tegen kunstvoeding. Durf je de discussie aan met mama's die helemaal into 'Rapley' zijn terwijl jij je kind een fruitpapje geeft, maak je borst maar nat!

Ja ik geef mijn kind borstvoeding en wil dit graag blijven doen. Ja ik ga voor 'Rapley' omdat dit mij wel aanspreekt. Betekent dit dat ik tegen al het andere ben? Nee hoor.
Ik kan begrip hebben voor moeders die flesvoeding geven. Potjes zijn prima (voor onderweg in mijn geval). Mijn kind slaapt sinds een maand in zijn eigen bed in zijn eigen kamer (sorry pro-borstvoedingsmama's). Maar als hij om 3 uur 's nachts klaarwakker is en wij moeten de volgende ochtend werken, dan komt mijn mannetje gewoon bij ons in bed en tukken we nog heerlijk even door (sorry tegenstanders van samen slapen).

Ik ben denk ik een vrij easy going mom. Doe maar relaxt en doe vooral waar jij je goed bij voelt. Zweverig ben ik niet, maar hier zeg ik toch: leef en laat leven.



Onder dit motto ben ik dan ook erg verbaasd dat er toch nog vrij heftig gereageerd wordt op moeders die borstvoeding geven. Vooral voeden in het 'wild' blijft vreemd. Priemende ogen stagen je aan als je (hoe discreet ook) je kindje wilt voeden als het honger krijgt. Zwangeren en moeders blijven maar vertellen hoe gezond en makkelijk kunstvoeding wel niet is. Zelfs op het consultatiebureau lijken ze mijn wil om borstvoeding te geven niet zo te begrijpen. 






 
Op mijn blog zal ik vaker pro-borstvoedingsverhalen posten. Dit is zeker niet omdat ik tegen flesvoeding ben, of omdat ik een oordeel wil uitspreken tegen degenen die geen borstvoeding willen/kunnen geven. Dit doe ik vooral om mijn eigen statement en overtuiging over te brengen. 
Ik ben 100% voor mijn eigen opvoeding voor mijn zoontje, en daar hoort voor mij ook 100% borstvoeding bij.